تأثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری، بر کاهش اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به سکته قلبی

زمینه و هدف: اضطراب و افسردگی، از عوارض شایع در مبتلایان به سکته قلبی می باشند و می توانند احتمال وقوع حملات بعدی را در این بیماران افزایش دهند. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی تأثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری، بر اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی انجام شد.   روش تحقیق: این مطالعه نیمه تجربی به صورت قبل و بعد، بر روی بیماران مبتلا به انفارکتوس حادّ قلبی که در بخش مراقبت های ویژه قلبی بیمارستان ولی عصر (عج) شهر بیرجند در سال 90-1389بستری شده بودند، یک ماه پس از ترخیص، انجام شد. از بین این بیماران، 15 بیمار که بر اساس مقیاس افسردگی بک، نمره بالاتر از 13 و نیز 15 نفر که بر اساس مقیاس اضطراب بک، نمره بالاتر از 14 گرفته بودند، انتخاب شدند. برای بیماران، کلاس های گروه درمانی شناختی- رفتاری، طیّ دوازده جلسه 5/1 ساعته (هفته ای دو بار) برگزار شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss (ویرایش 13) و روش های آمار توصیفی و آزمون آماری تی زوج در سطح معنی داری 05/0 p< تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: پس از اعمال روش گروه درمانی شناختی- رفتاری، میانگین نمره افسردگی از 63/5 ± 08/19 به 62/3 ± 66/7 (001/0 p< ) و میانگین نمره اضطراب از 33/11 ± 30 به 62/7 ± 16/12 کاهش یافت (001/0 p< ).   نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، مداخلات شناختی رفتاری به صورت گروهی بر اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به سکته قلبی موثر است.